بیماری روحی روانی در واقع به این معناست که برای انجام کارهای روزمره نسبت به دیگران دچار مشکل می شوید. مثلا همان کارهای ساده مثل تمیزکردن خانه، لباس پوشیدن و …. ممکن است به شعله ور شدن شما و نبردهای فرسوده تبدیل شوند. زندگی با بیماری روانی ممکن است دشوار باشد، اما اگر راه درمان درست را بیابید، شکست آن غیرممکن نیست.

برای مقابله با بیماری روانی چطور دارو مصرف کنیم؟

• بسیاری از بیماری های روحی و روانی با استفاده از دارو درمان می شوند. سعی کنید حتما به یک روانپزشک مراجعه کنید. ممکن است پزشک قرص ها و داروهایی تجویز کند. داروها ممکن است عوارض جانبی مثل بی خوابی، افزایش وزن، سرگیجه و حتی افکار خودکشی به دنبال داشته باشند. پس سعی کنید طبق دستور مصرف کنید.
• دارو راه حلی برای مشکلات زندگی شما نیست. دارو ابزاری برای اصلاح موضوعاتی ست که در مغز شما می گذرد و بر توانایی شما در مقابل مشکلات تاثیر دارد. مشکلات باقی خواند ماند، اما می توانید با آن ها کنار بیایید.
• به طور مرتب با پزشک ملاقات کنید. ممکن است نیاز به تغییر در داروها یا تغییر دوز داشته باشید. اگر نگران عوارض جانبی دارو هستید یا عوارض جانبی مشاهده نمودید از پزشک بخواهید داروی شما را تغییر دهد.
• اگر در یادآوری مصرف داری مشکل دارید، هشدار روزانه بر روی گوشی همراه خود تنظیم کنید. مهم است که هر روز دارو را در ساعت و زمان مخصوص بخورید تا تاثیر آن را مشاهده کنید.

و اما راه درمانی چیست؟

• سعی کنید بهترین درمانگر و روان پزشک را پیدا کنید.

پیدا کردن یک درمانگر که به او اعتماد دارید و می خواهید برای معالجه بیماری روانی به او مراجعه کنید، بسیار مهم است. جلسات درمانی منظم برای پیگیری وضعیت روانی، بهزیستی عاطفی و رسیدگی به وضعیت بیماری فعلی بسیار حیاتی است. هر زمان حس کردید درمانگر شما مناسب نیست، او را عوض کنید.

• با درمانگر خود صحبت کنید.

وظیفه درمانگر ایجاد مهارت هایی برای مقابله با بیماری و ارزیابی آنچه در زندگی شما می گذرد، است. هرآنچه در زندگی تان نیاز به بهبود دارد و میخواهید اصلاح کنید یا شما را آزار می دهد به او بگویید. سعی کنید نکات را یادداشت کنید. این فرایند می تواند به آن ها در برنامه ریزی جلسات برای رفع نیازهای شما کمک کند.

از صحبت کردن با درمانگر خود امتناع نکنید. اگر به صحبت های او گوش ندهید و از راهکارهایی که می دهد استفاده نکنید، نتیجه ای نخواهید گرفت. سعی کنید بر روی راه حل های آن ها کار کرده و آن ها را تمرین کنید.

• در برابر درمانگر خود صادق باشید.

اگر توصیه های درمانگرتان را نمی فهمید یا مطمئن نیستید که به شما کمک کند، حتما به او بگویید. این درمان برای شماست. اگر نیازهای خود را روشن نکنید، درمانگر نمی تواند به شما کمک کند. حتی بهترین درمانگر ذهن خوان نیست و از آنجا که درمان اغلب مقابله با ترس و آسیب های گذشته است، هم برای شما و هم برای درمانگر مهم است که صادقانه نیازها و مرزهای خود را بیان کنید.

تغییر سبک زندگی

سعی کنید روال زندگی خود را تغییر دهید.

سعی کنید یک برنامه منظم برای خود داشته باشید. روزهای خود را طوری برنامه ریزی کنید که بدانید هر روز چه کاری و چه موقع باید انجام دهید. عدم اطمینان و نبود ساختار می تواند فوق العاده استرس زا باشد به ویژه زمانی که با بیماری روانی درگیر هستید.

به مقدار کافی استراحت کنید.

فرد با بیماری روحی نیاز به استراحت کافی نیاز دارد. سرگرمی هایی مانند کتاب خواندن، نقاشی، نجاری، موسیقی و هرچیز دیگری که شما را آرام می کند، انتخاب کنید. حتی یک نوشیدنی گیاهی مثل گل گاوزبون می تواند باعث آرامش شما شود. برای داشتن یک حس خوب، دوش آب گرم بگیرید.

از منزل بیرون بروید.

محدود بودن به زیر سقف را کم کنید. به حیاط بروید، در خیابان قدم بزنید یا با دوستان خود قرار دیدار بگذارید.

سعی کنید بیشتر به طبیعت بروید. مثلا هر روز بعد از شام 15 با یکی از دوستانتان پیاده روی کنید. از فضای باز و آزاد لذت ببرید و به آرامش برسید.

ورزش کنید.

ورزش به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری روانی بسیار مهم و مفید است. حتی چند دقیقه ورزش می تواند تاثیر به سزایی در روحیه شما بگذارد. پیاده روی، تمرینات ورزشی، وقت گذراندن با حیوانات خانگی یا کودکان را امتحان کنید. سعی کنید بیشتر معاشرت کنید و ورزش را با دوستان یا کسی که در کنارش آرامش دارید انجام دهید.

در پایان بحث

اگر از بیماری روانی رنج می برید سعی کنید بیشتر با اطرافیان در ارتباط باشید، بودن با آن ها باعث می شود سریع تر بهبود یافته و احساس بهتری داشته باشید.

• با فردی در ارتباط باشید که شما را درک می کند. داشتن حتی یک نفر کمک از دوستان یا اعضای خانواده به بهبودی سریع تر شما کمک می کند. هر وقت احساس تنهایی کردید با آن ها تماس بگیرید.
• همه افراد قادر به درک بیماری روانی شما نیستند. اگر کسی را می شناسید که مایل است بدون قضاوت به حرف های شما گوش دهد، با او در ارتباط بوده و با او صحبت کنید.
• اگر فکرهای تخریب کننده مانند خودکشی به ذهنتان خطور کرد حتما با نزدیک ترین فرد زندگی خود صحبت کرده و به او بگویید.
• با کسانی که باعث می شوند لبخندی روی لبانتان بیاید صحبت کنید و با آن ها وقت بگذرانید. حتی کسانی که از بیماری شما اطلاعی ندارند و می توانند حس خوب به شما منتقل کنند.
• وقتی تنها هستید به عزیزان و نزدیکان خود فکر کنید. این که چقدر برای شما مهم هستند و چقدر شما برای آن ها مهم هستید. به خودتان یادآوری کنید که چقدر آن ها شما رو دوست دارند.